...Έρεε! Γρήγορα, ηχηρά, θυμωμένα. Βιαζόταν να φτάσει στης θάλασσας το έμπα, να κρυφτεί μέσα της,.. Μάϊος 2010 Ετούτες τις μέρες έβρεχε. Κρύα βροχή και τον μαστίγωνε. Δεν ήξερε, κοίταγε ψηλά δεν είχε πουθενά να κρυφτεί. Έρεε! Γρήγορα, ηχηρά, θυμωμένα. Βιαζόταν να φτάσει στης θάλασσας το έμπα, να κρυφτεί μέσα της, να κάνει τα νερά του ένα με τα κύματα με τις ρανίδες τ’ ουρανού που τον κυνηγούσε. Ήξερε πως έσφαλε σε πολλά, μα δεν άντεχε άλλο τη θεϊκή καταφρόνια. Φοβόταν τα ίδια του τα νερά, τη βουή που ξεσήκωνε στο διάβα του, τα μάτια του θόλωναν από τις στάλες τις δικές του και του σύννεφου του μαύρου, του σκοτεινού. Ήξερε πως την έδιωχνε καθώς δεν της μαρτυρούσε τα φράγματα που έβρισκε μπροστά του, τις δίνες τις όχθες που τον ξεστρατίζανε. Ήξερε κι άλλα που δεν έλεγε, μα ένα μόνο ήξερε ήθελε να το φωνάξει στα βουνά που πέρναγε. Την ήθελε παντοτινά, απόλυτα, αληθινά. Πριν της είχε γράψει. Όπως και χθες και προχθές και πέρα και χρόνια πριν. Κάθε μέρα της γράφει και κάθε νύχτα. Και κάθε κινά ο ίδιος να της παραδώσει την επιστολή. Κάθε φορά φτάνει λίγο πριν εκείνη ξαναφύγει, έτσι σα νερό πηγής που είναι, καθάρια, κελαριστή κι απόμακρη. Αγαπημένη μου Αυτή τη φορά ήθελα να σου μιλήσω για τα όνειρά μου. Για τη μορφή που θρυμματίζεται στον καθρέπτη. Τη ζωή που παρασέρνεται από ένα κόκκινο ποτάμι. Την ψυχή που αφήνεται να ταξιδέψει με τα φτερά της πεταλούδας. Όμως αθεράπευτα εξακολουθεί η αδυναμία μου  να εκφράσω ό,τι νιώθω. Και γίνεται ακόμη πιο έντονη όταν συγχέονται τα όρια ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα. Για την ώρα, το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως «δεν εδεσμεύτηκα. Τελείως  αφέθηκα κ’ επήγα». Κι αυτό λίγο δεν είναι… αλλά, μάλλον δεν έχουν σημασία αυτά. Το ταξίδι είναι μπροστά. Είτε πάνω στου πελάγου τα κύματα είτε μέσα από υπόγειες, μα πάντα μουσικές διαδρομές. Ένα ταξίδι μακρύ και δύσκολο, αλλά υπέροχα γοητευτικό αν κατορθώνει να μου προσφέρει διαρκώς αυτή τη συγκίνηση καθώς έρχομαι κοντά σου. Σε φιλώ με Αγάπη Αλφειός Ο Αλφειός προσπαθεί να πιάσει την Αρέθουσα Φύλαξε το ανεπίδοτο γράμμα μη βραχεί. Γιατί αύριο θα της το δώσει… Η «επιστολή» είναι από το θαυμάσιο λογοτεχνικό περιοδικό «Αλφειός» που δυστυχώς δεν κυκλοφορεί πια εδώ και κάμποσα χρόνια. Μύθοι και Ιστορία Ανεπίδοτο Γράμμα Ο Αλφειός στην Αρχαία Ολυμπία Η πρώτη επέμβαση του ανθρώπου στο ποτάμι Ονομασίες του Αλφειού © Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Κρεστένων - Μάϊος 2010 Παιδαγωγική ομάδα Κ.Π.Ε. Κρεστένων Ψηφιακή υλοποίηση έκδοσης Αργύρης Θεοδωράκης Αρέθουσα και Αλφειός σε νομίσματα